Galliërs
De naam Galliërs is een oude term voor de volkeren die voor de inval van de Romeinen Europa ten westen van de Rijn bevolkten.
De Veneti waren een Gallische volksstam, die ten tijde van hun onderwerping in 57 v.o.j. door Julius Caesar aan de Golf van Morbihan woonden, aan de zuidkust van het Armoricaans schiereiland, in het huidige Bretagne. Armorica is de naam die Bretagne in de oudheid had. De naam is van Keltische oorsprong (ar mor = de zee).
Dit is het gebied waar vandaag de dag - nog steeds - ons zeezout wordt gewonnen.
De Veneti waren een zeevarend volk, die hun versterkingen vestigden op rotsen aan de kust, die bij vloed eilanden vormden en bij eb als schiereiland met de kust werden verbonden. Hun belangrijkste vestigingsplaats en waarschijnlijk de hoofdplaats van de Veneti was Darioritum, het huidige Vannes, dat haar naam aan haar stichters ontleent.
Hun schepen fabriceerden de Veneti van eikenhout en duimdikke ijzeren nagels en voorzagen ze van lederen zeilen met ijzeren kettingen als schoten. Deze stevige, goed gebouwde schepen konden de krachtige Atlantische winden en golven weerstaan.
De Gallische oorlog
Julius Caesar overwon tijdens de Gallische Oorlog de Keltische stammen van Armorica. Tegen de zeevarende stam der Veneti moest hij een eigen oorlogsvloot mobiliseren. De Romeinen wonnen de zeeslag. Waarschijnlijk werd het gebied in de erop volgende eeuwen grondig geromaniseerd. In de 5e eeuw n.o.j. kreeg echter door de immigratie van Romano-Britten uit Britannia, die voor de Angelsaksen op de vlucht waren, een Keltische taal weer de overhand. Sindsdien staat het gebied bekend onder de naam Bretagne (Breiz in het Bretons).
Omdat de meeste van deze stammen grotendeels Kelten waren, werden ze door de Romeinen ook Celtae genoemd. Daarvan zijn Gallatus en Gallus afgeleid. Het is echter ook mogelijk dat deze woorden hun stam hadden in het Keltische Galno (kracht of sterkte). In de andere Europese talen heten ze ook wel Gaul (Engels), Gaulois (Frans) en Galo (Spaans).
De Galliërs voerden ook regelmatig strijd tegen elkaar, want ze vormden geen politieke eenheid. Caesar schreef in zijn Commentarii de bello Gallico ook dat ze mensenoffers brachten, maar behalve vondsten van onder andere de Engelse Lindow man kan dit niet worden bevestigd. Ze hadden wel een godsdienst die werd aangevoerd door druïden, die ook een grote politieke en wettelijke macht hadden.
Gallië is de vernederlandste naam van de Latijnse benaming (Gallia) voor het westelijke gebied van Europa, dat overeenkomt met het moderne Frankrijk, België, het westen van Zwitserland, en delen van Nederland en Duitsland ten westen van de Rijn. Gallia is nog altijd de Griekse naam voor Frankrijk. Galliërs, ook bekend als Kelten waren de bewoners van Gallië en een groot deel van overig Europa.
De Galliërs waren verspreid geraakt over een groot gedeelte van Europa in de eeuwen voor de Romeinse bezetting, en spraken verschillende Keltische dialecten. Er woonden ook Galliërs in de vlakten van Noord-Italië het zogenaamde Gallia Cisalpina (Gallië aan deze kant van de Alpen) en Venetië. Andere Kelten waren gemigreerd over de Pyreneeën, naar het noorden en westen van Spanje, waar zij zich met de Iberische oerbevolking vermengden en het volk der Keltiberiërs vormden, dat een met het Gallisch verwante taal sprak.
Gallië werd geannexeerd door de Romeinen, toen Julius Caesar de Gallische stammen in het gebied overwon, in de periode tussen 58 v.Chr. - 51 v.o.j.. Hij beschreef zijn ervaringen in zijn boek Commentarii de bello Gallico (Verslagen over de Gallische Oorlog). De hele oorlog kostte het leven aan meer dan een miljoen Galliërs en nog een miljoen werden tot slaaf gemaakt.
Het gebied werd vervolgens geregeerd als een aantal Romeinse provincies.
Bron: Wikipedia