Zout

Zout is van oudsher een kostbaar ingrediënt. Het wordt in de vorm van steenzout gedolven in zoutmijnen of uit zeewater gewonnen door zeewater te laten verdampen zodat het zout over blijft. Van oorsprong komt al het zout uit zee. Ook steenzout.

Een groot deel van zout bestaat uit natriumchloride (NaCl). Afhankelijk van waar het vandaan komt een hoe het is gewonnen bevat het nog een aantal andere mineralen. Zout kan ook worden gerookt of anderszins bewerkt. De smaak verschilt enorm.

Zout door de eeuwen heen

Mark Kurlansky's boek Salt: A World History geeft een gedegen samenvatting over hoe zout zo wijdverbreid in gebruik is geraakt vandaag de dag. Zout blijkt gedurende de ontwikkeling van de menselijke beschaving overal ter wereld al een belangrijk product geweest te zijn. In de vroege dagen van de mensheid, in ieder geval voor de industrialisatie, was het proces van oogsten van zout tijdrovend en arbeidsintensief. Dit betekende dat zout een vrij waardevol product was en alleen rijke mensen konden het zich veroorloven.

Zout was belangrijk voor verschillenden dingen, waaronder het conserveren van voedsel. Het was zo belangrijk dat de Romeinen hun soldaten hun "soldij" betaalden met zout. Het salaris dat soldaten ontvangen heet nog steeds "soldij". In feite heeft het woord "salaris" zijn wortels in het Latijnse woord voor zout.

Naast het feit dat zout dus vrij belangrijk - en prijzig - was voor de materiële aspecten van het menselijk leven, begon zout ook zijn weg te vinden in de metafysische en geestelijke wereld. Het duikt een paar keer op in het Oude Testament, met name in het boek Genesis, waarin de vrouw van Lot (die geen eigen naam lijkt te hebben) verandert in een zoutpilaar na ongehoorzaamheid aan Gods bevelen.

In veel Oosterse overtuigingen, zoals in het Boeddhisme en Shintoïsme, wordt zout gebruikt  als zuiveraar en om kwaad af te weren.