Keltische Kruiden Mix - Biologisch - 25 gram
Fijne kruidenmix met hartige wilde kruiden uit de traditie van de Kelten.
Ingrediënten:
- Hondsdraf * (Glechoma hederacea) (24%)
- Brandnetel * (Urtica dioica)
- Daslook * (Allium ursinum) (ongeveer 16%)
- Knoflook * (Allium sativum)
- Blauwe Fenegriek * (Trigonella caerulea)
- Bijvoet * (Artemisia vulgaris)
(* Van gecertificeerde biologische landbouw)
Gebruik: noedels en pasta, paddenstoelen, tofu, (vlees) stoofschotels, gegratineerde en gebakken aardappelen.
Gedroogde kruiden bewaren: Luchtdicht en beschermd tegen licht in een glazen pot. Op deze manier blijft het product langer vers!
Hondsdraf - Glechoma hederacea
De Hondsdraf is een oude Germaanse geneesplant. De naam van de plant is waarschijnlijk een vervorming van het Midden-Nederlandse 'gonderave', waarbij 'gond' afgeleid is van het Oud-Engelse 'gund' dat etter of zweer betekent. 'Rave' komt van het Midden-Nederlandse woord 'reve' dat rank betekent. Het eerste deel geeft dus al aan dat de plant gebruikt werd als geneesmiddel tegen zweren.
Hondsdraf is in West-Europa heel algemeen en kan in allerlei soorten begroeiingen voorkomen. De plant is een goede bodembedekker, die ook 's winters groen blijft. In het voorjaar is de kleur van de plant min of meer paars door de lage temperaturen en in de zomer groen. De bladeren worden roodpaars als hij in het volle zonlicht staat. Hij is vooral te vinden in schaduwrijke bossen, grasland, hagen en bermen.
In onze contreien was de Hondsdraf in vroeger tijden, naast een geneeskruid, ook een belangrijk magisch kruid. Het was en is ook een belangrijke lentebode. Op sommige plaatsen was het bijvoorbeeld gebruikelijk om koeien die in de lente voor het eerst weer naar buiten gingen, eerst nog in de stal te melken, waarbij door een krans van Hondsdraf om de uier gemolken werd. Met een afkooksel van de Hondsdraf werden de melkemmers gewassen. Deze handelingen zouden de koeien beschermen tegen hekserij en diefstal van de melk door geesten in de wei. In de nacht van Beltane (30 april/1 mei) werd Haver met zout en Hondsdraf gemengd en aan de koeien gegeven ter bescherming. Ook bij broedende ganzen werd Hondsdraf in het nest gelegd om er voor te zorgen dat de ganzekuikens gezond zouden zijn.
De blauwe bloemen van de Hondsdraf waren gewijd aan Donar en zouden daarom beschermen tegen onweer. Men geloofde daarnaast dat Hondsdraf in de soep op Witte Donderdag het hele jaar tegen ziekte zou beschermen.
Behalve als beschermer werd Hondsdraf ook gebruikt als voorspellend kruid. Het op het hoofd dragen van een Hondsdrafkrans, gemaakt in de Beltane nacht, zou de volgende morgen de drager laten zien wie heksen zijn. Een krans om een gele kaars, gebrand op dinsdag, onthult wie negatieve magie tegen je gebruikt.
In de keuken kan Hondsdraf ook prima gebruikt worden voor iedereen die wel van een beetje bitter houdt. Hondsdraf was in de bierbrouwerij de voorloper van de Hop. Het was een smaakmaker en maakte het bier helder. De sterke kruidige bittere smaak doet het ook prima in rauwkost, salades, kruidensoepen, groenteschotels en aardappelgerechten.
Brandnetel - Urtica dioica
De Brandnetel is al heel lang in gebruik als voedselgewas en geneeskruid. Bij de Germanen was de Brandnetel gewijd aan Thor/Donar, de God van de Donder, Vruchtbaarheid en Huwelijk, maar ook van de Oorlog. Plinius de Oudere schreef dat de plant voor velen een heilige plant was, die gegeten wordt om een heel jaar gezond te blijven. Brandnetels moeten bij voorkeur op bepaalde heilige dagen geplukt worden zoals het Germaanse Joelfeest, het Lentefeest, het Midzomerfeest, etc.
Planten met brandharen, stekels en doornen, hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in de plantenlore, deze planten werden als antidemonisch middel beschouwt. Dit gold ook voor de Brandnetel. Vaak werd deze plant aan stallen en huizen gehangen om deze te beschermen tegen het kwaad. Brandnetels werden in de klassieke kruidengeneeskunde op waarde geschat. Theophrastus (ca. 372- ca. 305 v. Chr.) gaf al de raad om de bladeren van de Brandnetel te eten bij bepaalde kwalen. Dioscorides beval de netel aan tegen alle ongemakken, zoals kankerachtige verzweringen, verrekkingen, hondenbeten etc. Plinius de Oudere, schrijft hetzelfde over de plant en noemt Olijfolie als middel tegen jeuk veroorzaakt door de brandharen. Brandnetelzaad werd veel gebruikt in middelen tegen vergiftiging door Dollekervel en Bilzekruid, schimmels en kwikzilver.
Romeinse soldaten wreven hun lichaam in met netels als ze het in de noordelijke streken koud hadden. Dit is niet zo gek, want de in de Brandnetels aanwezige inhoudstof histamine, zet de bloedvaten open. Verder werd het kruid algemeen gebruikt bij verkoudheid, gezwellen en zweren. Brandnetelwortels bij jicht en andere gewrichtsaandoeningen.
Hildegard von Bingen had een hoge dunk van de Brandnetel: Gekookte jonge, verse netels zijn een nuttig maal voor de mens, omdat ze de maag reinigen en een teveel aan slijm verwijderen. Afgezien van het culinaire gebruik werden Brandnetelvezels tot in de 19de eeuw gebruikt om textiel van te maken, het zogenaamde neteldoek, dat zeer sterk en duurzaam is. Brandnetelvezels zijn vergelijkbaar met linnen of hennepvezels.
De Grote Brandnetel is de waardplant voor de Atalanta, Kleine Vos en de Dagpauwoog.
Daslook - Allium ursinum
Allium komt van het Griekse aglis (knoflook), dat is ontstaan uit glis (iets kroms of rond), wat verwijst naar de bol van de looksoorten. Allium zou echter ook afkomstig kunnen zijn van het Keltische all (warm, scherp of brandend), wat slaat op de eigenschappen van de plant. De soortsaanduiding ursinum is afgeleid van Ursus (beer) en betekent "van de beren". De naam is ontstaan door het oude bijgeloof dat beren na hun winterslaap zich eerst aan deze plant tegoed deden.
De Daslook werd door onze Germaanse voorouders dan ook geassocieerd met de beer en men dacht dat de beer zijn kracht aan dit kruid te danken had. Als mensen Daslook aten zouden ze zeker ook berenkracht krijgen. De Nederlandse naam Daslook heeft een connectie met de Das.
Daslook is een oud inheems kruid en is de voorloper van de knoflook. In de historie van de Germanen blijkt dat (das)look zeer gewaardeerd werd en zelfs als heilig kruid werd beschouwd. Het woord "Laukar" is terug te vinden in runeninscripties op wapens, amuletten en sieraden en look werd regelmatig gebruikt in magie en rituelen. Op IJsland heette de kloostertuin met medicinale kruiden: laukar-gadr. In het "Lied van Sigdrifa" in de Edda wordt look aanbevolen om in de mede(honingwijn) te leggen om eventuele gifstoffen erin te neutraliseren.
In de Beltane-nacht (30 april- 1 mei) namen heksen de kracht van de veel planten met zich mee, ook die van de daslook. De plant moet dan ook voor Beltane geplukt worden. Dit is overigens geen gekke gedachte want zodra de plant bloeit (vanaf april) wordt het blad minder lekker. De zaadjes zijn later wel weer heel smakelijk. Op dit moment is de Daslook nog steeds het meest geliefde keukenkruid in Duitsland.
Daslook is rijk aan vitale stoffen (onder andere magnesium, mangaan en ijzer) en kan het in dit opzicht tegen knoflook opnemen. Als lekker kruid in sauzen, broodbeleg en in kaas kun je van daslook goed het hele jaar genieten. Kostelijk voor sauzen en dressings zijn bijvoorbeeld daslook-pesto en wildkruidenboter, die door de daslook pas echt aromatisch wordt.
Knoflook - Allium sativum
Knoflook is van alle culturen en wordt genoemd in de Edda, de Bijbel, de Talmoed en de Koran. De Germaanse volken hadden al verschillende wilde looksoorten in hoog aanzien. De knoflook is waarschijnlijk hier door de Romeinen geïntroduceerd. De naam luidde in het Middelnederlands ‘cloflooc’, dus klooflook, wat duidt op de kloofjes of spleten in de bol.
Knoflook werd bijna overal als ‘anti-demon’ middel gebruikt, om zich te beschermen tegen krankzinnigheid, de duivel, toverij onheil, boze blikken, afgunstige geesten, vampieren, geelzucht, de pest etc. Dit gebeurde bijvoorbeeld door knoflookdrankjes in te nemen, een ketting van knoflooktenen om te hangen, een krans op de deur te spijkeren, of door knoflook onder de muts te dragen.
De Codex Ebers uit Egypte vermeldde al 3500 jaar geleden knoflook. De arbeiders die aan de piramiden bouwden kregen knoflook te eten. Homeros vermeldt gebruik van knoflook door Nestor. Galenus raadde knoflook aan tegen zowat alle kwalen. Knoflook kan inderdaad bacteriëndodend werken dankzij de component allicine.
In de Romeinse tijd wist men dat knoflook de spieren versterkte. Vandaar dat gladiatoren vaak knoflook kauwden. Knoflook verhoogt inderdaad het testosterongehalte en is daarom ook een afrodisiacum (geslachtsdriftverhogend).
Blauwe Fenegriek- Trigonella caerulea
Er zijn talloze soorten klaver, waaronder de geurende Blauwe Fenegriek (Trigonella caerulea). Voor de Kelten waren ze allemaal gewijd aan de Godin. De Galliërs genoemd de klaver uisu muis, "het heerlijk goed, edel kruid ", in de Franse folklore noemt men het "oeuvre de Dieu" en in het Duits wordt het aangeduid als het "brood des hemels "of "Here God brood".
Net als de volksgeneeskunde nog steeds doet, onderscheidden de Kelten de klaver vooral naar zijn bloemkleuren. De bloeiende klaver, vooral de witte, gold als de voetsporen van de Godin, de jonge Cerridwen of de mooie Olwen en gold daarom als gunstig. De klaver was voor de Kelten net zo'n gelukssymbool als het varken.
Er moet onder de Kelten een hele "Trifoliologie" zijn geweest. Het blad van de klaver heeft meestal drie delen maar vertoont incidentele mutaties. Het kan ook twee, vier, vijf, zes of zelfs zevenbladerig groeien. Elk nummer had een bijzondere betekenis. Het klavertje vier is het toppunt van geluk. Hij staat symbool voor de perfecte balans. Als je hem onverwacht, ongezocht vindt, vooral als dit gebeurt op een magisch moment, zoals met zonsopgang op een speciale dag, dan ben je verzekerd van liefde, rijkdom en wensvervulling.
Blauwe Fenegriek is een culinair kruid afkomstig uit de Alpen in Centraal-en West-Europa en de Kaukasus, op de grens tussen Azië en Europa. Het is weinig bekend buiten deze regio's. De Blauwe Fenegriek heeft een veel mildere smaak dan de bekende Fenegriek die bloeit met gele bloemen.In de Europese Alpen (Zwitserland, Italië), worden alle bovengrondse delen geoogst tijdens de bloeitijd en altijd gedroogd gebruikt als een licht groene poeder. Maar in de Kaukasus (Georgië), worden de gedroogde zaden gebruikt als specerij; ze worden samen met de peulen gemalen tot een grijs-bruin poeder. Gedroogde Blauwe Fenegriek bladeren hebben een aromatische, pittige smaak.
Blauwe Fenegriek vind je als gedroogd kruid terug in diverse Alpine producten. Het meest bekende product met Blauwe Fenegriek is de Glarus Schabziger - een kruidenkaas van het Zwitserse kanton Glarus. Deze kaas is waarschijnlijk het oudste merkproduct van Zwitserland, want hij is voorzien van een stempel van oorsprong sinds 1463. In Oostenrijk is het een typische brood smaakmaker voor Vintschgauer gebak en roggebrood.
Blauwe Fenegriek kan ook worden gebruikt in pannenkoeken, wafels of hartige taarten. Ook lekker bij seizoen salades, dips, spreads van roomkaas of kwark en stoofschotels met kaas, ei en aardappels.Blauwe Fenegriek wordt ook gebruikt als medicinale plant - het zou de spijsvertering bevorderen en hoeststillend werken.
Blue Fenegriek wordt niet algemeen gebruikt en is nauwelijks bekend bij de consument. Waarschijnlijk is de Keltische Kruiden Mix het enige consumenten kruidenmengsel met dit nogal exotische kruid als ingredient.
Bijvoet - Artemisia vulgaris
De soortnaam is afgeleid van de Griekse Godin van de Jacht, Natuur en de Maan, Artemis. De naam is afkomstig van de Carische koningin Artemisia, zuster, gemalin en opvolgster van Mausolus van Carië (inderdaad die van het Wereldwonder in Halicarnassus, het eerste Mausoleum). Zij regeerde na zijn dood in 353 voor Christus. Artemisia was ook een beroemd plantkundige en medische onderzoekster. Tweehonderd, bijna allemaal aromatische planten, zijn van het geslacht Artemisia en zijn naar haar vernoemd.
De Bijvoet was in voorchristelijke tijden al een cultusplant, ook binnen de kruidengeneeskunde. Het werd al gebruikt door de Germaanse, Keltische en Slavische volkeren om het baren te vergemakkelijken en allerlei vrouwenproblemen te genezen.
In de middeleeuwen dacht men dat Johannes de Doper een krans van Bijvoet om zijn middel droeg en daarom noemt men de plant ook wel Sint-Janswortel. De wortel van Bijvoet werd tegen de muur van een huis gespijkerd om de duivel of andere boze geesten te bannen. Er werden ook gevlochten kransen van Bijvoet aan een huis of schuur bevestigd om het te beschermen tegen brand en blikseminslag.
Bijvoet wordt zelden gebruikt als kruiderij. Het is echter een kruid dat wel vaak gebruikt wordt bij het bereiden van de traditionele Kerst-gans. Ook met Samhain wordt vaak Gans geserveerd. De Gans is het magische dier van Vrouw Holle. Net als Bijvoet laat de Gans je “vliegen” naar andere werelden. Bijvoet wordt aanbevolen vanwege zijn digestieve eigenschappen en wordt voornamelijk gebruikt bij vette spijzen. Het blad van bijvoet wordt gebruikt voor vullingen. Het kan ook gebruikt worden in stoof- en vleesschotels.
Reacties van klanten op de Keltische Kruiden Mix
Zonder overdrijven het beste kruidenmengsel wat ik gevonden heb. Ik zal opnieuw en opnieuw bestellen voor jaren. Je kunt het gebruiken in elke hartige schotel. Het smaakt zo goed dat ik voorzichtig moet zijn, niet alles ermee te kruiden. Ook de gasten waren blij met dit mengsel.
Keltische Kruiden Mix is en blijft de lievelings-kruiderij van de hele familie. Veelzijdige en toch een compleet eigen smaak. De Blauwe Fenegriek overheerst niet en is een goed kruid om af te kicken van Pakjes- en Zakjes voer en Mononatriumglutamaat!
Zeer smakelijke mix van kruiden!!! Liefst over pasta en/of paddenstoelen!!
Top product, combineert met bijna alles, ik gebruik de kruidenmix voor vleesgerechten zowel als vegetarisch en ook op brood met kaas en ham een traktatie. Ik zal zeker weer kopen!
Erg, erg lekker, het is moeilijk om je neus uit het zakje te halen. Zeker verslaafd!! Goede waar voor de prijs.
Nieuwe favoriete kruiden ontdekt! Yey ben blij! Ongewone smaak, met niets te vergelijken. Pas zowel in een salade of in saus, mee gebakken met gebakken groenten, verfijnd op spiegeleieren of met zure room. Dit kruidenmengsel is ook te gebruiken in veel van mijn vleesloze gerechten. Lekker!
De kruiden kocht ik in december op de middeleeuwse kerstmarkt in Siegburg. Ze werden echter zeer snel op gebruikt door de goede smaak. Op het internet ben ik vervolgens naar deze pagina geleid. De kruiden smaken heerlijk in alle salades, gemengd met kwark, op vlees, tomaten en alle stoofschotels. Ik kan het alleen maar aanraden. Kick ass!
Het kruidenmengsel smaakt zeer goed en kan met mate worden gebruikt want het is heel intens.
Ideaal voor diegenen die niet graag zelf mengen, maar smaakversterkers + co. kunnen missen als kiespijn. Voor ons mag dit mengsel niet meer ontbreken.
Dat zal nooit meer ontbreken in mijn keuken. Fijn, fijn, fijn, dat is pas een mengsel van kruiden.
Super goede kruiden. Gaat met alles-zeer goed, met gepofte aardappelen in de schil, boter en zout of meng met olijfolie en verdeel het op toast of andere brood of dippen. Gewoon heerlijk.
Prima mix, onderscheidt zich van de alledaagse kruidenmengsels! Echt een fantastische kruiden-mix! De fijne kruiden combineren met de meeste hartige gerechten en kan worden gebruikt als een natuurlijke smaakversterker. De prijs is ook geweldig. Ik ga zeker weer bestellen (als het uiteindelijk is opgebruikt :)
